مکان یابی پناهگاه و هدایت افراد به آن پس از زمین لرزه با استفاده از عامل

سرزمین ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و زمین شناسی از جمله ده کشور سانحه خیز جهان به شمار می آید و همواره بر اثر بروز سوانحی چون سیل، زلزله و خشکسالی خسارات جانی و مالی قابل توجهی به کشور وارد آمده است. از آنجا که قبل از برنامه ریزی برای مدیریت بحران زلزله نیاز به برآورد میزان خسارات می باشد، این تحقیق برآن است تا با بررسی خسارات ناشی از زلزله در تهران، تصویر روشنی از بحران احتمالی را ارائه دهد. بدین منظور، ابتدا با استفاده از شاخص های زمانی – مکانی به بررسی فعالیت گسل های مهم اطراف تهران پرداخته شد و محتمل ترین گسل برای تولید زلزله بزرگ بعدی تعیین گردید. خسارات وارده به ساختمان ها، خیابان ها و تلفات انسانی ناشی از وقوع زلزله طراحی شده در محله کارون جنوبی، منطقه 10 تهران، به طور تقریبی برآورد شد و مکان هایی برای احداث پناهگاه پیشنهاد گردید. نتایج نشان داد که یک زلزله 6.8 ریشتری ناشی از فعالیت گسل مشا باعث وارد آمدن خسارات شدیدی به حدود 70% از ساختمان ها و 40% از خیابان های منطقه مطالعاتی می شود. داده های مورد استفاده شامل ساختمان ها و کاربری آنها، شبکه راه ها و برخی لایه های زمین شناسی در منطقه مطالعاتی می باشد. در این بخش فرض شد که ساختمان ها به طور عمودی تخریب می شوند. از طرف دیگر برنامه های مدیریت بحران باید قبلاً آزمایش شوند تا کارایی آنها در کاهش خسارات و تلفات بررسی شود. از این رو، یک مدل عامل مبنا برای شبیه سازی عملکرد شهروندان، امدادگران، راه بازکن ها، پلیس، سارقان، پناهگاه ها و تأسیسات خطرزا بعد از وقوع زلزله توسعه داده شد. این مدل به کاربر اجازه می دهد تا سناریوهای مختلف مدیریت بحران را به منظور کاهش تلفات بررسی کند. در این مدل فرض شد که ارتباطات بین عامل ها محدود است و عامل ها فقط می توانند محدوده 5 متری اطراف خود را درک کنند. بنابراین در این تحقیق سعی شد تا یک سناریوی جامع برای مدیریت بحران زلزله تهران از بررسی فعالیت گسل ها تا مدلی برای آزمایش برنامه های مدیریت بحران زلزله ارائه شود. انجام آنالیزهای زمانی – مکانی بر روی زلزله های تاریخی جهت بررسی فعالیت گسل های منطقه، برآورد خسارات و تلفات برای هر ساختمان و خیابان به صورت جداگانه، استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره برای تعیین مکان هایی برای احداث پناهگاه های موقت زلزله و ارائه مدلی عامل مبنا برای آزمایش برنامه های مختلف مدیریت بحران زلزله که قابلیت دریافت لایه های اطلاعات مبتنی بر gis و تنظیم بسیاری از مولفه ها مثل تعداد عامل ها در واسط کاربری را دارد، از جمله مشارکت های تحقیق حاضر می باشد.